Zaburzenie borderline 

Osobowość borderline to nic innego, jak pograniczne zaburzenie osobowości. Jednostki zmagające się z tym zaburzeniem cierpią na nadmierną impulsywność, niestabilność nastroju, zaburzenia tożsamości, a także nieustanne poczuciu smutku, niespełnienia i niezadowolenia z życia.

Osobowość chwiejna emocjonalnie, ponieważ tak inaczej nazywane bywa borderline to termin, który na stałe wprowadził Robert Knight w połowie XX wieku do określania osób, których zaburzenia psychiczne znajdowały się pomiędzy zaburzeniami schizofrenicznymi a zaburzeniami neurotycznymi (nerwicami). 

Zaburzenie borderline może być wywołane przez różne czynniki. Wśród najczęstszych przyczyn wymienia się np. traumatyczne doświadczenia z czasów dzieciństwa, niewłaściwa ilość okazywanych przez najbliższe osoby uczuć, nadmierny krytycyzm, nieodpowiedni sposób komunikacji rodziców z dzieckiem, czy częste kłótnie pomiędzy członkami rodziny.  Niejednokrotnie słyszy się również, że osobowość borderline może być spowodowana nieprawidłowościami natury biologicznej. 

Jedną z cech charakterystycznych u osób zmagających się z tym zaburzeniem jest niezwykle szybka i diametralna zmiana nastroju. Osoby takie w krótkim czasie mogą się cieszyć, zdenerwować i przeżywać zupełnie skrajne emocje. Zdecydowanie częściej są to jednak emocje negatywne. Zwykle osoby przebywające z osobami zmagającymi się z osobowością borderline za wszelka cenę starają się uniknąć i nie prowokować sytuacji w których mogło dojść do wybuchu skrajnych i nieoczekiwanych wybuchu uczuć.